donderdag 12 april 2012

Dat ene moment


Dat ene moment waarop je naar buiten kijkt, de zon schijnt en het lente is.

Dat ene moment waarop je de gelukkigste persoon op aarde bent.

Dat ene moment waarop je niets anders kunt dan genieten van je eigen glimlach van oor tot oor.

Dat ene moment waarop niets of niemand je tegenhoudt.

Dat ene moment waarop je niet precies weet waarom het je zo goed doet.

Dat ene moment mag er elke dag wel zijn.

maandag 13 februari 2012

Vastelaovend


Ik woon nu zo'n tweeënhalf jaar in Hilversum, spreek volgens anderen een aardig woordje ABN, ben dol op Gooische vrouwen, maar ben ik nu een Limburger of een Hollander?

Ik denk meestal in het Limburgs, wanneer ik boos ben scheld ik in het Limburgs en zeker met de Vastelaovend (de Sittardse benaming voor carnaval) kan ik toch echt niet zonder Limburg.

Ook dit jaar zeg ik het Noorden weer even gedag en neem ik graag verlof op om te genieten van enkele doldwaze dagen in het Limburgse land. Mijn agenda wordt dan ook overheerst door Het Poetebal op mijn oude middelbare school in Sittard, de Brand Beer Boetegewoene Boetezitting in de Zoepkoel in Venlo, Scholierenvastelaovend in Sittard, de Groeëte Gulpener Vastelaovesfinale op de markt in Gulpen, de Grote Optocht in Sittard, Het Kanon van 't Balkon op de markt in Sittard, de Kenjerdisco's in 't Jeugdhuis van Munstergeleen, het verbranden van de Foetel in Nieuwstadt, de Prinsuitroeping van de Knuppele in 't Jeugdhuis van Munstergeleen en nog veel meer.

Het voordeel van werken in "Holland" is dat al je collega's niets om de vastelaovend geven en het dan ook nooit een probleem is om je tijdens de vastelaovend weer als een echte Limburger te kunnen gedragen, want eenmaal een geboren Limburger, altijd een Limburger.

Ik zou tegen alle vastelaovendvierders zeggen: "Alaaf!" Of zoals de Munstergeleense Haverbule zeggen "Geaf 'm Haver!" En tegen alle Hollanders, tot over twee weken.

woensdag 1 februari 2012

Ziek

Iedereen heeft wel eens een dag waarop hij of zij met koorts in bed ligt en denkt dat de hele wereld vergaat. Niezend en zwetend probeer je zo'n dag door te komen. Nuttige dingen doen zit er niet in, je concentratieboog op zo'n dag lijkt niet langer dan vijf minuten te zijn.

Niets is minder waar. Deze dagen zijn juist bijzonder geschikt om te genieten van muziektips van vrienden. Tijdens de voorspelde horrorwinter zullen er nog wel veel meer mensen met een griepje in bed belanden, waardoor ik graag de tip die ik kreeg over de Amerikaanse Zac Brown Band doorgeef. Deze tip heeft mij in ieder geval de dag prima doorgebracht.


View on YouTube

zaterdag 21 januari 2012

Ketchup


Voor velen zal het geen verrassing zijn wanneer ik vertel dat ik gek ben op ketchup. Als meneer Heinz zelf nog zou leven, zou hij mij persoonlijk kennen als zijn grootste fan. De meeste mensen zeggen dat mijn liefde voor ketchup niet gezond is. Ketchup wordt namelijk meestal geassocieerd met fastfood en daardoor als slecht bestempeld.

Maar ten opzicht van bijvoorbeeld mayonaise (waarin maarliefst 80% vet is verwerkt) is ketchup juist hartstikke gezond. Ketchup bevat totaal geen vet en maar amper calorieën. Ketchup wordt gemaakt van rijpe tomaten, een beetje azijn, ui en selder. Alleen maar gezonde ingrediënten dus. Daarnaast bevat ketchup veel vitamine C, vitamine B1, vitamine B2 en vitamine B6.

Verschillende onderzoeken hebben zelfs aangetoond dat het gebruik van veel ketchup de kans op chronische ziekten verminderd. Bij het verwerken van tomaten komt namelijk de stof lycopeen vrij, een krachtige anti-oxidant. Ook beschermt dit lycopeen tegen de nadelige invloeden van stikstofdioxiden (onder andere aanwezig in uitlaatgassen).

De volgende keer wanneer ik dan ook een overheerlijk broodje döner kebab met ketchup bestel hoop ik dat ik minder vreemd wordt aangekeken, want ketchup is niet alleen lekker maar ook gezond!

dinsdag 17 januari 2012

Welkom bij de VPRO



Na een jarenlang BNN lidmaatschap vond ik mezelf eind 2011 te oud worden voor dè jongerenomroep van Nederland. Met mijn 24 jaar ben ik eigenlijk nog jong genoeg, maar na een promo over het programma Proefkonijnen waarin Dennis en Valerio lieten zien hoe zij een stukje van hun eigen lichaam aten voelde ik me toch echt te oud worden. Jong en hip willen zijn is best oké, maar kannibalisme gaat me toch een stap te ver.

Zo kwam het dat ik op zoek ging naar een nieuwe omroep, waarin ik mezelf weer kon vinden. Want zoals het een goede Nederlander betaamt wil ik wel lid zijn van een omroep. Niet dat ik vanaf dat moment iedere avond alleen nog maar langs programma's van deze omroep zap, maar om toch een bijdrage te kunnen blijven leveren aan de werking van het publieke bestel.

Ik kijk erg graag naar Metropolis, ben gek op Nederland van Boven, heb niets tegen Tegenlicht, luister graag naar 3voor12 en kijk met enige regelmaat naar het themakanaal Holland Doc 24. De keuze voor de voormalige Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep leek dan ook wel redelijk voor de hand te liggen. Maar ben ik niet veel te jong voor de VPRO? Ben ik wel genoeg wereldburger om mezelf een VPRO-sticker op te plakken? De overstap naar de VPRO leek in ieder geval een overstap richting volwassenheid en opzich is er met die stap niets mis.
“Bij de VPRO is niets vanzelfsprekend en alles mogelijk. Het is de omroep voor vrijdenkers, voor andersdenkers en doordenkers. Voor mensen die inhoud en verdieping op TV, radio, internet en in de VPRO Gids belangrijk vinden en steeds weer verder willen kijken. Want de VPRO brengt je op andere gedachten met verse geluiden en nieuwe inzichten. Bij de VPRO vindt u een feest voor de geest. Fijn dat u lid bent geworden en veel plezier bij de VPRO.”
Dit bericht lag enkele dagen later op de deurmat. Nu ik het teruglees denk ik: wat een slechte propaganda, ik ben toch al lid? Maar toch voel ik me thuis. Ik ben alleen benieuwd of mijn lidmaatschap ook echt zal bijdragen aan een feest voor mijn geest, maar dat maken we vanzelf mee.

vrijdag 13 januari 2012

Als je echt van iemand houdt...


Ik weet niet wie de schrijver is van onderstaand gedicht, maar ik weet wel dat ik het met jullie delen wil.

Met dank aan Bjorn en Patty, die dit gedicht vandaag tijdens hun kerkelijke huwelijksviering ook met mij deelden.

Als je echt van iemand houdt
Iemand alles toevertrouwt
Een die echt weet wie je bent
Ook je zwakke plekken kent
Die je bijstaat en vergeeft
Een die 'naast' en 'in' je leeft
Dan voel je pas wat leven is
En dat liefde geven is.

(c) een voor mij onbekende dichter

zondag 8 januari 2012

De ultieme verliezer


Mijn leven draait voor een groot gedeelte om techniek. Mijn baas betaalt me om technisch werk te doen, ik kan niet zonder mijn smartphones en ben dagelijks meer uur online dan dat ik slaap.

Maar toch kan ik heel erg genieten van de momenten waarop ik alle techniek naast me neer leg. Wat is er leuker dan op een druilerige middag met een paar vrienden onder het genot van een lekker kopje thee gezelschapsspellen te spelen? Niets, maar dan ook helemaal niets. Het maakt niet uit welk spel er gespeeld wordt, met de juiste mensen om je heen is ieder spel de moeite waard.

Niet dat ik tijdens een spellenmiddag ook maar één potje zal winnen. Het is de zelfspot en het plezier met de vrienden waar ik om geef die een ouderwetse spellenmiddag leuk maken.

Helaas komen dit soort middagen veel te weinig voor. Dus loop je binnenkort een keer op zolder en kom je onder een dikke laag stof Monopoly, Scrabble of Mens-erger-je-niet tegen bel me gerust. Ondanks dat ik de ultieme verliezer ben geef ik niet op, want wie nooit een gokje waagt zal altijd de ultieme verliezer blijven.