Zo kwam het dat ik op zoek ging naar een nieuwe omroep, waarin ik mezelf weer kon vinden. Want zoals het een goede Nederlander betaamt wil ik wel lid zijn van een omroep. Niet dat ik vanaf dat moment iedere avond alleen nog maar langs programma's van deze omroep zap, maar om toch een bijdrage te kunnen blijven leveren aan de werking van het publieke bestel.
Ik kijk erg graag naar Metropolis, ben gek op Nederland van Boven, heb niets tegen Tegenlicht, luister graag naar 3voor12 en kijk met enige regelmaat naar het themakanaal Holland Doc 24. De keuze voor de voormalige Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep leek dan ook wel redelijk voor de hand te liggen. Maar ben ik niet veel te jong voor de VPRO? Ben ik wel genoeg wereldburger om mezelf een VPRO-sticker op te plakken? De overstap naar de VPRO leek in ieder geval een overstap richting volwassenheid en opzich is er met die stap niets mis.
“Bij de VPRO is niets vanzelfsprekend en alles mogelijk. Het is de omroep voor vrijdenkers, voor andersdenkers en doordenkers. Voor mensen die inhoud en verdieping op TV, radio, internet en in de VPRO Gids belangrijk vinden en steeds weer verder willen kijken. Want de VPRO brengt je op andere gedachten met verse geluiden en nieuwe inzichten. Bij de VPRO vindt u een feest voor de geest. Fijn dat u lid bent geworden en veel plezier bij de VPRO.”Dit bericht lag enkele dagen later op de deurmat. Nu ik het teruglees denk ik: wat een slechte propaganda, ik ben toch al lid? Maar toch voel ik me thuis. Ik ben alleen benieuwd of mijn lidmaatschap ook echt zal bijdragen aan een feest voor mijn geest, maar dat maken we vanzelf mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten