Vraag een willekeurig persoon waar hij/zij als eerste aan denkt bij het aanschaffen van een kast en de kans is groot dat het woord IKEA genoemd wordt. Zo ging het ook bij mij. Voordat ik naar de blauw/gele woonmarkt zou rijden bekeek ik eerst de website om het assortiment alvast te bekijken.
De kast die volgens de website wel leuk uitzag, bleek niet te krijgen te zijn bij de bewuste woonmarkt.
Gelukkig heeft de IKEA, naast een boel 'doe-het-zelf-meubels', ook een restaurant waar ik veel verhalen over gehoord had. Ik sms-te een bij-de- IKEA-werkende-klasgenoot, voor een echte aanrader. En zo kwam het dat ik even later genoot van mijn ontbijt bestaande uit een portie zweedse balletjes, met frietjes, aardappelgratine en onbeperkte sinas. Wow, dit had ik niet verwacht van een meubelgigant. Bij de uitgang nam ik nog een hotdog en een softijsje als toetje en even vergat ik mijn doel van vandaag.
Eenmaal terug bij de auto bedacht ik me dat er op een woonboulevard vast meer zaken zijn die kasten verkopen. Aangekomen bij Leen Bakker, met personeelsbezuinigingen volgens de 'Sonja Bakker' theorie, was ik meteen verkocht aan een bepaalde kast. Jammer dat de verkoper me niet kon vertellen wat de kast zou kosten en dat ik "maar moest kijken of de prijs niet op een andere kast zou staan". Maargoed, ik was al verkocht aan mijn kast. Na een uurtje wachten had een medewerker gelukkig tijd gevonden om mijn kast uit het rommelhok, uhhh magazijn, te halen waarna ik met een volgeladen auto naar huis kon.
Na een avond moeilijk kijken, ergeren en denken dat het nooit meer goed zou komen met mijn kast, ben ik er toch achter gekomen dat het niet aan de IKEA ligt dat ik onhandig ben met kasten. Mijn Deense kast bleek namelijk nog moeilijker te zijn dan een Zweedse IKEA kast. Maar gelukkig is het ons (ja gelukkig had ik goede hulp) uiteindelijk gelukt om het gevaarte in elkaar te zetten, waarna ik nu voldaan vanuit mijn bed naar mijn nieuwe Deense vriendje kan kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten