zaterdag 22 augustus 2009

Zwemmen is toch best hip





Eerder schreef ik dat ik, door mijn ervaring met juffrouw Thea vroeger, een hekel heb aan zwemmen. Nu ik lekker op vakantie ben stel ik mijn mening toch enigzins bij. Zwemmen is namelijk toch best hip.

Zo lang ik de bodem kan zien en er mensen om me heen zijn die wel kunnen zwemmen kan ik me best goed amuseren in het water. Lekker afkoelen in het "normale bad", lekker zonnen in het buitenbad of bubbelen in de whirlpool's. Allemaal toch best leuke bezigheden.

Het enige nadeel... Zwemmen is best vermoeiend. Maar zo lang je de badmeester uit kunt lachen en er genoeg leuke dames te bekijken zijn, heft dat alle nadelen van zwemmen op.

dinsdag 18 augustus 2009

Caroline Tensen



In de jaren 90 bleef heel Nederland thuis om te kijken naar het televisieprogramma "Het spijt me" van Caroline Tensen. Als ik aan Caroline Tensen denk hoor ik meteen de klanken van het aanstekelijke deuntje van Anita Meyer.

Voor iedereen die onder een steen heeft geleefd en niet weet wat "Het spijt me is" even een korte uitleg. Wanneer je ruzie had met iemand die je heel erg dierbaar was, ging Caroline met een bos bloemen vragen om vergiffenis in de hoop dat de langslepende ruzie kon worden opgelost en alles kon worden vergeten en vergeven.

Soms zorgde de komst van de cameraploeg met een bos bloemen voor hectische taferelen, maar meestal werkte de inzet van Caroline prima en "kwam alles weer goed".

Iedereen heeft wel eens ruzie of doet iets onaardigs in het leven en soms kan het dan inderdaad heel erg moeilijk zijn om sorry te zeggen. Erg jammer dat Caroline haar bloemenmeisjes-baan heeft opgegeven, want volgens mij is in deze branche altijd wel geld te verdienen.

Voor iedere persoon waar ik Caroline eventueel langs zou willen sturen, sorry, het spijt me maar Caroline's programma is verleden tijd. Om het toch proberen goed te maken met iedereen die een Caroline aan de deur verwacht hierbij dit welgemeende virtuele boeket. Just in case :-)

maandag 10 augustus 2009

Verhuizen


De eerste en laatste keer dat ik verhuisde was in februari 1989. Ik was amper 1 jaar oud toen mijn ouders vertrokken uit Spaubeek en een huis kochten in Munstergeleen. Veel kan ik me uiteraard niet meer van deze verhuizing herinneren, maar volgens mij voelde ik mezelf al snel thuis in ons nieuwe huis.

Nu, 20 jaar later, sta ik op het punt om weer te verhuizen. Een mooie kamer in de wijk Kerkelanden in Hilversum staat te wachten totdat ik er kom wonen. Nooit heb ik me druk gemaakt wat er allemaal bij een verhuizing komt kijken, omdat ik me mijn enige verhuizing toch echt niet kon herinneren.

Nu ik een paar weken bezig ben met alles rondom mijn verhuizing te regelen begrijp ik niet waarom er mensen zijn die vaak verhuizen. De administratieve rompslomp die verhuizen met zich meebrengt zou ik in ieder geval niet dagelijks willen meemaken. Bellen met de bank, abonnementen op vage tijdschriften omschrijven, een verhuisbericht doorgeven aan de Kamer van Koophandel, je inschrijven bij de nieuwe gemeente, een internetverbinding regelen, een inboedelverzekering aanvragen, huurovereenkomsten tekenen en ga zo maar door.

Pas als dat allemaal geregeld is kan het echte verhuizen beginnen. Ik heb het geluk dat mijn ouders nog mooi in Munstergeleen blijven wonen en ik niet van de een op de andere dag hoef te verhuizen. Zo kan ik rustig 6 keer op en neer rijden met al mijn spulletjes en als ik iets vergeet, rij ik toch gewoon nog een keer.

Ondertussen is mijn nieuwe kamer in principe bewoonbaar. Er staat een bed, een bureau, een tv en ik heb er licht. De rest van mijn spulletjes volgen een dezer weken wel. Uiteraard zal er ook nog wel enkele keren naar de Ikea in Utrecht gereden worden om missende onderdelen te kopen.

Maar als dit allemaal voorbij is kan ik op 6 september officieel zeggen: ik ben verhuisd!

zaterdag 8 augustus 2009

Bitterballen


Een feest zonder bitterballen of andere party-snacks is het niet waard om een feest genoemd te worden. Dat heb ik tenminste wel eens horen zeggen.

Maar wat doe je als je een onverwachts feestje geeft en er geen bitterballen in huis zijn? Dan haal je alle creativiteit die je kunt vinden naar boven en kom je alsnog tot een goede oplossing. Ben je zelf niet zo creatief, volg dan onderstaand stappenplan. Succes gegarandeerd!

Stap 1. Ga op zoek naar een frituurpan
Stap 2. Vul de frituurpan met plantaardig frituurvet
Stap 3. Zet de frituurpan aan
Stap 4. Loop naar de diepvries en neem enkele kroketten uit
Stap 5. Leg de kroketten (zodra de frituurpan op temperatuur is) in de frituurpan
Stap 6. Wacht tot er 6 minuten zijn verstreken, in de tussentijd ga je alvast op zoek naar een aantal vorken en een bord
Stap 7. Neem de kroketten uit de frituurpan en leg ze op een bord
Vanaf nu wordt het interessant
Stap 8. Neem 2 vorken en "snij" de kroketten in minimaal 3 stukken
Stap 9. Kneed de stukken kroket met behulp van de 2 vorken in de vorm van een bitterbal
Stap 10. Smakelijk eten