zondag 31 mei 2009

Back-to-basic

Het hele jaar willen we allemaal zo luxe mogelijk leven. Lekker iedere nacht slapen in een groot, warm bed. Iedere ochtend een heerlijk ontbijt. 's Avonds een degelijke maaltijd.

Een keer per jaar zetten we al deze luxe opzij en gaan we massaal naar Pinkpop toe. Zo ook ik dit jaar. Vorig jaar had ik de luxe dat ik iedere avond op en neer naar huis reed, me lekker kon douchen en de volgende dag weer fris en fruitig op Pinkpop kon verschijnen. Dit is toch niet helemaal het Pinkpop gevoel.

Op Pinkpop hoor je met een lekkend zeil, kapotte stokken en flink wat tape nu eenmaal een tent in elkaar te zetten. Slapen op een matje, nog harder dan beton, een deken met een rits die net niet past je kent het wel.

Maar het leukste aan slapen op een Pinkpop-camping is nog altijd het bekijken van alle medecampinggangers. Vooral de verwarde gezichten 's ochtendsvroeg, mensen die behoorlijk duf uit hun ogen kijken. Dan vraag je je af, zou ik er ook zo begaaid bijlopen? Het antwoord mag duidelijk zijn: Ja! Natuurlijk!

Ondertussen sta ik op uit mijn (ofja Midas') tent en ga ik me weer raar laten aankijken. Heerlijk, Pinkpop :-)

dinsdag 26 mei 2009

Het spel en de regels



Laat ik beginnen met te vertellen dat in gezelschap een leuk spel spelen best leuk kan zijn. Kan zijn inderdaad. De verliezende partij zal vaak klagen over de leukheidsfactor van het spel, terwijl de winnende partij het spel geweldig zal vinden.

Wanneer je samen met een van je spelpartners vaak de verliezende partij bent, kan het leuk zijn om samen te besluiten de spelregels enigszins te verdraaien. Natuurlijk vertel je deze verdraaide spelregels niet aan de altijd winnende partij.  Op deze manier kun je alsnog het gevoel krijgen dat je gewonnen hebt.

Niet alleen bij gezelschapsspellen kun je goed sjoemelen met de regels. Zelf ben ik absoluut geen held met bowlen, maar door gebruik te maken van iets andere regels om te winnen lukt het me vaak om volgens mijn eigen regels toch te winnen. Het leukste aan winnen-volgens-je-eigen-regels is de verbaasde gezichten van de mensen die meespelen, wanneer je ineens gefeliciteerd wordt terwijl je volgens de officiële regels bijvoorbeeld de op een na laatste werd.

Maar, met welk spel dan ook, eigenlijk blijft meedoen veel belangrijker dan winnen.

En nee ik ben niet recent gaan bowlen, maar ik had tijdens mijn vorige bowlingsuitje beloofd een blog over het verdraaien van regels te schrijven. Beter laat dan nooit ;-)

zondag 24 mei 2009

Never change a winning concept


Never change a winning concept. Een zin die ik heel heel heel graag tegen de firma van die lange gast met zijn grote gele M zou willen zeggen.

Ik was een grote fan van de McFlurry Cornetto Chocolade. Iedere keer als ik in de buurt van een grote gele M kwam kon ik het niet laten om een McFlurry te nemen. Maar sinds een aantal weken heeft de McDonald's haar McFlurry assortiment drastisch gewijzigd. 

De McFlurry Cornetto Chocolade heeft plaatsgemaakt voor een McFlurry Cornetto Bosvruchten. Ik kon het niet laten om hem deze week toch te proberen, maar nee dit was niet wat ik van een McFlurry verwachte...  McDonald's mag ik alsjeblieft mijn oude vertrouwde McFlurry Cornetto Chocolade terug??

Stiekem vind ik de nieuwe McFlurry Kitkat (met caramel) wel veel lekkerder dan alle McFlurry's die er voorheen waren, maar dat ga ik natuurlijk niet typen, dan klopt de titel van mijn blog niet meer.

dinsdag 19 mei 2009

Raoul de Leeuw


Nee, ik ben niet de broer van Paul de Leeuw. Mijn sterrenbeeld is wel leeuw. Als ik kijk naar de astrologische eigenschappen van een leeuw twijfel ik soms of mijn ouders of de medewerker van de burgerlijke stand zich niet een maandje hebben vergist. Maar ik ga er in principe vanuit dat ik toch gewoon een leeuw ben.

Ik hecht niet heel veel waarde aan het lezen van horoscopen, maar doe het stiekem toch iedere ochtend. Het leuke is dat de Spits en de Metro me vaak een compleet tegenovergestelde daghoroscoop voorschotelen. Wanneer ik deze 2 horoscopen combineer, lijken ze echter wel altijd te kloppen.

Hoe komt dit? Dit komt doordat je astrologie op meerdere manieren kunt interpreteren. Wanneer Mars vandaag in het sterrenbeeld Leeuw staat kan de ene astroloog dit interpreteren als een extra kracht van Mars voor de Leeuw. De ander kan het zo interpreteren dat de Leeuw vandaag zal strijden voor iets.

Op deze manier krijg je twee compleet verschillende daghoroscopen, maar over beiden valt wel iets te zeggen.

En ach, of het nu allemaal klopt of niet, ik krijg wel weer 5 minuten van mijn treinreis om. Soms zelfs gecombineerd met een goed gevoel, wie wil dat nu niet?

zondag 17 mei 2009

Alles


Alles
is best wel veel
Alles
is samen een geheel

Alles
kan soms tegenzitten
Alles
zorgt ervoor dat je niet kunt pitten

Alles
is zo mooi als je het jezelf maakt
Alles
zorgt er voor dat jouw eten je smaakt

Alles
is een vaag woord
Alles
maakt mij soms een beetje gestoord

Alles
is leuker na een glaasje wijn
Alles
kan heel mooi zijn

Alles
een woord waar ik de betekenis niet van weet
Alles
is eigenlijk nooit compleet

Alles
een woord dat iets met je doet
Alles
komt goed

zaterdag 16 mei 2009

Draadloos



Tegenwoordig moet alles draadloos, gemakkelijk en snel zijn. In "the middle of nowhere" werken op je laptop, terwijl je via msn-messenger contact hebt met mensen die duizenden kilometers verderop zitten is meer regel dan uitzondering.

In het draadloze bestaan van vandaag is toch nog niet alles draadloos. Bij meercamera-registraties zoals je deze veelvuldig op televisie ziet worden kilometers kabels uitgerold om ervoor te zorgen dat alle camerabeelden de reportagewagen en uiteindelijk jouw huiskamer kunnen bereiken. Wanneer een reportagewagen op locatie wordt ingezet is het van belang dat weinig mensen last hebben van deze bulk kabels. Het mag natuurlijk nooit gebeuren dat een prominent persoon kan struikelen over een camerakabel.

Om het struikelen tegen te gaan lopen deze camerakabels vaak via een onbegrijpbare route, waar gasten en het publiek niet mee in aanraking kunnen komen. Zo ook gisteren. Voor de dvd-opnames van het 200-jarig bestaan van "Capella Sancti Servatii" in de Sint-Servaas basiliek van Maastricht moesten alle camera-, audio-, spannings- en beamerkabels via een klein kattenluikje aan de zijkant van de basiliek richting de reportagewagen. Om ongenode gasten uit de buurt van het kattenluikje te houden stond er op enkele meters van het kattenluikje een gietijzerenhekwerk van ongeveer 1,40 meter hoog. In dit hekwerk zat een klein poortje, zodat de cameramensen en beeldtechnici bij het kattenluikje konden komen, zij het door zich te moeten bukken.

Het leggen van de kabels was geen enkel probleem. Alles werkte precies volgens plan. De opname kon beginnen.

Nadat de laatste klanken van het Limburgs Symfonie Orkest en de Cappella Sancti Servatii klonken was het tijd om de reportagewagen weer in te ruimen. Cameramensen, geluidsman, regisseur en wat assistenten begonnen alvast met het opruimen van alle materialen in de kerk. Ik bleef buiten bij de reportagewagen en begon met afkoppelen van alle bekabeling. Omdat het in de kerk wat langer duurde dan ik had verwacht begon ik alvast met het oprollen van kabels tot aan het kattenluikje. Voor het poortje bleef ik met mijn haspel staan, rolde zo veel als ik kon en toen de klus geklaard was stond ik op en BOEM-PATS-AUW mijn hoofd tegen de bovenkant van het gietijzeren poortje. 

Een minuut lang zag ik sterretjes en wist ik niet wat me gebeurd was. Nu, 14 uur later, wrijf ik over mijn hoofd en voel ik een bult. Ook voel ik mijn hoofd nog pijn doen, wat naar ik me heb laten vertellen kan duiden op een soort van hersenschudding. Dat doet me wel goed, blijkbaar heb ik dus toch nog hersenen. Nu alleen nog leren hoe ik ze tijdens mijn onhandige acties beter kan gebruiken.

woensdag 13 mei 2009

Out-of-the-box


Soms is het fijn, noodzakelijk of aan te raden om verder te denken dan je standaard denkkader. Lekker out-of-the-box denken. Niets is te gek, alles kan en mag.

Op elke willekeurige plek kun je je gedachten omzetten en out-of-the-box denken. Maar waarom zou je altijd met beide benen op de grond moeten denken, als je ook kunt denken terwijl je meters boven de grond op de kop in de lucht hangt? Juist op dit soort momenten ben je het creatiefst. Door alle ideeën die je op gekke out-of-the-box momenten hebt bedacht, heb je weer genoeg energie en materiaal om de volgende weken door te komen.

Ik kan iedereen dan ook aanraden om af en toe dan ook gewoon die doos te openen.

dinsdag 12 mei 2009

Wat is genieten?


Genieten is een opgewekt gevoel, vaak aangevuld met een glimlach, waarmee je lichaam vertelt dat je je van binnen goed voelt.

Veel mensen genieten te weinig. Je leeft je leven maar 1 keer, dus ik zou iedereen aanraden zoveel mogelijk te genieten van het leven. Hoe geniet je? Door te denken aan alle invloeden, klein of groot, die jou op een of andere manier gelukkiger maken.

Natuurlijk verschilt genieten van persoon tot persoon. Muziek kan mij gelukkig maken, waardoor ik geniet. Een ander geniet door het eten van een McFlurry. Nog een ander geniet van de liefde die hij ontvangt van zijn vriendin. Je kunt zelfs genieten van een goede nachtrust.

Het maakt dan ook echt niet uit hoe je geniet, als je het maar doet. Geloof me, dan komt alles goed.

Geneet van 't laeve zolang este kins.
Maak sjpas en plezeer, de laefs toch mèr ins.
Want sjtraks, es 't te laat, is hubste sjpiet dervan.
Geneet dus van 't laeve zolang es 't nog kan.

vrijdag 8 mei 2009

Cabrio's zijn hip


Toen mijn vader vorig jaar midden in de winter aankondigde dat hij zich een cabrio ging kopen, heb ik hem eerst heel erg uitgelachen. Wie koopt er nu een cabrio, terwijl hij/zij in Nederland woont? Het land waar je maar 3 dagen in het jaar met open dak kunt rijden...

Nu het lente is en al de nodige warme dagen voorbij zijn moet ik mijn mening toch echt bijstellen. Hoe vaker ik in mijn vaders auto rijd, hoe leuker ik hem vind. Alle vooroordelen die ik over de lelijke Ford Focus cabrio had, zijn voltooid verleden tijd. Hij is helemaal niet lelijk, nouja hij is lelijker dan de sportievere Focus-modellen maar hij is niet overdreven lelijk.

Mijn vaders cabrio rijdt als een zonnetje, graag ga ik met hem van A naar B en ook nog terug. In de winter met gesloten dak en de stoelverwarming op standje 5, en in de lente gaat het dak eraf en gaan alle remmen los.

Ik twijfel nog wat ik het leukste vind aan papa's cabrio. Zou het met zonder dak ijsjes eten zijn? Nee, ik weet het zeker. Het leukste aan cabrio's is na een warme dag 's nachts met open dak naar een schitterende sterrenhemel te kunnen kijken.

Zweden VS Denemarken

Vandaag kwam ik op het geniale idee om mijn kapotte klerenkast en boekenkast naar het milieupark te brengen en op zoek te gaan naar een goede vervanger voor beiden.

Vraag een willekeurig persoon waar hij/zij als eerste aan denkt bij het aanschaffen van een kast en de kans is groot dat het woord IKEA genoemd wordt. Zo ging het ook bij mij. Voordat ik naar de blauw/gele woonmarkt zou rijden bekeek ik eerst de website om het assortiment alvast te bekijken.

De kast die volgens de website wel leuk uitzag, bleek niet te krijgen te zijn bij de bewuste woonmarkt.

Gelukkig heeft de IKEA, naast een boel 'doe-het-zelf-meubels', ook een restaurant waar ik veel verhalen over gehoord had. Ik sms-te een bij-de- IKEA-werkende-klasgenoot, voor een echte aanrader. En zo kwam het dat ik even later genoot van mijn ontbijt bestaande uit een portie zweedse balletjes, met frietjes, aardappelgratine en onbeperkte sinas. Wow, dit had ik niet verwacht van een meubelgigant. Bij de uitgang nam ik nog een hotdog en een softijsje als toetje en even vergat ik mijn doel van vandaag.

Eenmaal terug bij de auto bedacht ik me dat er op een woonboulevard vast meer zaken zijn die kasten verkopen. Aangekomen bij Leen Bakker, met personeelsbezuinigingen volgens de 'Sonja Bakker' theorie, was ik meteen verkocht aan een bepaalde kast. Jammer dat de verkoper me niet kon vertellen wat de kast zou kosten en dat ik "maar moest kijken of de prijs niet op een andere kast zou staan". Maargoed, ik was al verkocht aan mijn kast. Na een uurtje wachten had een medewerker gelukkig tijd gevonden om mijn kast uit het rommelhok, uhhh magazijn, te halen waarna ik met een volgeladen auto naar huis kon.

Na een avond moeilijk kijken, ergeren en denken dat het nooit meer goed zou komen met mijn kast, ben ik er toch achter gekomen dat het niet aan de IKEA ligt dat ik onhandig ben met kasten. Mijn Deense kast bleek namelijk nog moeilijker te zijn dan een Zweedse IKEA kast. Maar gelukkig is het ons (ja gelukkig had ik goede hulp) uiteindelijk gelukt om het gevaarte in elkaar te zetten, waarna ik nu voldaan vanuit mijn bed naar mijn nieuwe Deense vriendje kan kijken.

dinsdag 5 mei 2009

Vrij zijn


Vrij zijn. Het klinkt als de normaalste zaak van de wereld. Gewoon vrij over straat kunnen lopen. Alles kunnen zeggen wat je maar wil.

65 jaar geleden hadden onze voorouders dit voorrecht helaas niet. Zij zaten in oorlog. Oorlog in Nederland. Velen zijn in deze 4-5 oorlogsjaren gesneuveld en hebben het allemaal niet kunnen navertellen. Overlevenden hebben er nare herinneringen aan overgehouden.

Wij zijn vrij. Maar we zijn het alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog (zowel onschuldige burgers, als soldaten) verplicht om onze vrijheid te vieren. Vrijheid krijg je niet zo maar, laat staan dat je deze vrijheid jaren mag behouden. Daarom werk ik vandaag graag op het Bevrijdingsfestival Limburg in Roermond, om samen met velen onze vrijheid te vieren.

maandag 4 mei 2009

De toekomst

Iedereen denkt wel eens na over de toekomst. Ook jij hebt een doel in het leven. Een plek waar je over 10 jaar wil staan. Iets dat je graag een keer gedaan wil hebben. Denken over de toekomst kan best de moeite waard zijn.

Denken aan je toekomst kan ook een beetje eng zijn. Het is bijvoorbeeld best moeilijk te voorspellen wie je tegenkomt in het leven en wat voor invloed deze mensen uiteindelijk op je toekomst hebben.

Ik denk dat het goed is om toch na te blijven denken over je toekomst, in positieve zin. Zolang je idealen hebt, kun je er naar blijven streven. En als je in jezelf geloofd, komt het helemaal goed met jouw idealen.

Het enige nadeel aan de toekomst is dat het moeilijk te zeggen is wanneer het echt "de toekomst" is. Er zijn geen geschreven regels die vertellen dat je toekomst bijvoorbeeld op 17 mei 2015 begint. Daarom denk ik dat het goed is om niet alleen met je toekomst bezig te zijn. Als je in de toekomst een leuke toekomst blijkt te hebben, zou het eeuwig zonde zijn om terug te moeten kijken naar een minder hip verleden.

Leef dus vandaag, maar denk zeker ook aan morgen, overmorgen en "de toekomst", dan komt het ook met jou helemaal goed.

zondag 3 mei 2009

Afscheid nemen bestaat niet

Afscheid nemen. Je doet het dagelijks, vaak zelfs meerdere keren per dag. Soms neem je afscheid van je goede vrienden, die je morgen weer ziet, soms neem je afscheid van mensen die je misschien nooit meer zult zien.

Er zijn verschillende manieren om afscheid te nemen. Je geeft elkaar een high-five en zegt "hoiuhh", je zwaait naar elkaar en loopt door, je geeft elkaar een knuffel en fluistert in elkaars oor nog snel een lief zinnetje. 

Van alle manieren van afscheid nemen valt wel iets te zeggen. Het is ook erg afhankelijk van wie je op dat moment afscheid neemt en hoe de stemming van beiden is. Van je vaste partner neem je anders afscheid, dan van je moeder.

Soms heb ik wel moeite met het kiezen van de juiste afscheidsmethode. Dan zeg je vrij bot "hoiuhhh" tegen een goede vriend, kom je thuis en denk je dat had ook aardiger gekund. 

Maar gelukkig is afscheid nemen niet standaard voor altijd. De kans is groot dat je je vrienden snel weer tegenkomt, is het niet morgen dan is het wel over een week. En in die tussentijd heb je alle tijd om over je volgende afscheidspoging na te denken.

vrijdag 1 mei 2009

Adres van de smaak

Wanneer je vaak onregelmatig werkt, mis je wel eens de tijd om fatsoenlijk te koken en te eten. Zo komt het bij mij vaak voor dat ik in plaats van een vijf-gangendiner toch voor een ranzige McDonald's maaltijd of een broodje Doner Kebab ga.

De eerste keer dat je je laat verleiden om een broodje Doner Kebab te eten is het even wennen. Voor mij was dat in ieder geval wel zo. Misschien dat het ook kwam door de zaak waar ik mijn eerst broodje at. Ik weet het niet.

Ondertussen heb ik zoveel broodjes Doner Kebab gegeten dat ik precies weet op welke adressen ik wel en niet moet zijn als ik weer eens een keer honger heb. En omdat ik niet de beroerdste ben laat ik jullie graag deelgenoot worden van mijn persoonlijke top-3 Doner Kebab zaken in een straal van 30 kilometer rondom Sittard.

Op nummer 3: Alanya, aan de Willemstraat in Heerlen. Niet te duur, genoeg groente en gewoon goed vlees. Zaak zelf is weinig bijzonders.

Op nummer 2: Senol op het Dorpsplein in Kinrooi (B). Mooie moderne en bovenal ruime zaak, met rijkelijk gevulde broodjes. Iets te veel groente bij de kebab.

En met stipt op nummer 1: Lalezar, aan de Rijksweg in Maasmechelen (B). Een moderne grote zaak, met grote open keuken. Merk van de kebab, adres van de smaak. Bestel je een groot broodje, dan krijg je ook echt een groot broodje. De kebab zelf smaakt verrukkelijk en de mix tussen sla en vlees is super. Pluspunt is ook dat er geen pepers in het brood zitten, maar deze los erbij worden geserveerd. En de actie waarbij je 11e broodje gratis is, is voor ons Hollanders ook helemaal super.

Smakelijk eten :-)

Liefde is...

Toen ik vandaag een ijsje ging eten in een gerenomeerde "Preuverie", moest ik denken aan de wachtkamer van de tandarts. Op een tafeltje lagen allemaal nietszeggende tijdschriften op een hoop, klaar om gelezen te worden onder het genot van een lekker ijsje.

Nadat ik eindelijk aan de beurt was, ja in "Preuverien" is het altijd erg druk, bestelde ik me een ijshoorntje met een bolletje banaan en een bolletje aardbei. Het leuk mijsje aan de andere kant van de balie wist me te vertellen dat het bananenijs van verse bananen gemaakt was, ondanks dat het een vreemde kleur had. Zo vreemd vond ik de kleur van het ijs eigenlijk niet. Stiekem interesseerde de kleur me ook niet heel veel. Het leuk mijsje lachte, ik gaf haar een 2 euro muntstuk en kreeg nog 20 cent wisselgeld terug.

Met mijn ijsje ging ik weer in de wachtkamer zitten, ik nam een eerste hap en was verkocht. Dit was het lekkerste ijs dat ik ooit gegeten had. Ik denk zelfs dat dit niet door het leuk mijsje kwam, maar dat het ijs echt lekker was. Mijn ijsmaatjes genoten ondertussen ook zichtbaar van hun ijs. Heerlijk om met z'n allen zo'n ijs te mogen "preuven".

Ondertussen nam ik een "Plus"-magazine van de stapel in de wachtkamer en las ik verhalen voor en door 50+ers. Zo leerde ik wat echte liefde is. Liefde is... samen naar bed gaan, ondanks dat je favoriete serie op tv is en je deze erg graag wil zien.

Ik denk dat de schrijfster van dit artikel het mis had. Liefde kan ook samen op een matras liggen, kijkend naar je favoriete tv-serie, via een beamer op het plafond zijn.